Home

💐 ખરો સાધુ

ભારત દેશ માં ઉત્તર માં હિમાલય આવેલો છે.હિમાલય નો પ્રદેશ એટલે શાંત અને નીરવ શાંતિ વાળો પ્રદેશ , નિર્જન કે જ્યાં દૂર દૂર સુધી કોઈ માણસ તમને નાં જોવા મળે , એકાંત પ્રદેશ . તળેટી એ પવિત્ર નદી ગંગા કે જેનો હિન્દૂ ધર્મ માં ઘણો મહિમા છે જેને પવિત્ર માનવામાં આવે છે જેની પૂજા કરવામાં આવે છે તેનો ખળખળ જળપ્રવાહ વહી રહ્યો હતો.

એવામા ગંગા કિનારે એક સાધુ સવારે સ્નાન કરવા આવ્યો. તે આ નિર્જન પ્રદેશ માં એકલો રહેતો હતો અને ભગવાન ની પૂજા આરતી કરતો હતો. મોક્ષ પામવા માટે તે ખુબ જ તનતોડ મહેનત કરી રહ્યો હતો. પોતે એકલો આ પ્રદેશ માં રહી અને પ્રાર્થના માં લિન રહેતો હતો.

એના મુખમાંથી ગંગા ની પ્રશસ્તી ના ક્ષ્લોકોનો પવિત્ર ધ્વનિ ત્યાં પાથરાયેલી નીરવ શાંતિને જાણે મધુર મંત્રનાદ થી ગુંજીત કરી રહ્યો હતો!એ સાધુ દેખાવ મા ખુબ જ વિદ્વાન લાગતો હતો. તેને ઘણું જ્ઞાન એકત્ર કર્યું હોય તેવું એના મુખ પરથી જોઈ શકાતું હતું. તેનું મુખ સૂર્ય ની માફક તેજસ્વી જણાતું હતું. પોતે ધર્મ સાધના માં પાવરઘા જણાતા હતા.એક તેજ તેમના ચહેરા ઉપર દેખાતું હતું

સાધુ એ મુક્ત રીતે વેરાયેલી વન્ય સંપત્તિ તરફ એક અર્થભરી દ્રષ્ટિ નાખી.જ્યાં જોઈએ ત્યાં કુદરત ની કળા અદ્વિતીય રીતે જોઈશકાતી હતી.કુદરત કેવા છુટા હાથે પોતાની સર્વસંપત્તિ જગત ને સમર્પિત કરી રહી છે. જ્યારે મનુષ્ય પોતાના સ્વાર્થ ખાતર સર્વજન માટેની કુદરતી સંપત્તિ પર પોતાનો ઈજારો સ્થાપિત કરવા કેવા નીચ પ્રયાસો કરે છે?કુદરતી સંપત્તિ મનુષ્ય માટે વિના મુલ્યે ઉપસ્થિત છે. તોયે મનુષ્ય બધી કુદરતી વસ્તુઓ ઉપર પોતાનું આધિપત્ય સ્થાપવા માટે કેટલી હદે પોહચી જય શકે છે.

તે માત્ર પોતાના સ્વાર્થ ખાતર કુદરત ને હાની પોંહચડતા એક ક્ષણ નો પણ વિચાર કરતો નથી અને પોતાના સ્વાર્થ ની પૂર્તિ માટે ગમે તેમ કરી બેસે છે.આવો વિચાર આવતા તેમનું મને થોડું ઉદાસ થઈ ગયું, તેઓ મને થી દુઃખી થઇ ગયા. તેમને આ બધું યાદ કરી આઘાત લાગ્યો.

તે કશાક ઊંડા વિચાર મા ગરકાવ થઇ ગયો. પછી તેણે એ વિચાર ને પણ ખંખેરી નાખી અને ગંગા ના કિનારા પર પોતાની નજર રમતી મૂકી.ગંગા નો કિનારો ખુબ જ રમણીય અને જોવા લાયક હતો તેના તટ ની ખુબસુરતી આંખે ઉડી ને વળગે તેવી હતી.તે ખુબ વિચારો માં હોવા છતાં પણ આ કિનારા નો આનંદ માની રહ્યા હતા.

તેઓ તટે તટે ફરી રહ્યા હતા અચાનક તેને દૂર કોઈ માનવઆકૃતિ દેખાઈ કોણ હશે આવી વેળાએ? કોઈ સંન્યાસી હશે? આપઘાત ના વિચારે આવેલ કોઈ વ્યક્તિ હશે? આવા પ્રશ્નો તેમના મનમાં ઘુમરાવા લાગ્યા.કારણ કે આવા નિર્જન વિસ્તાર માં તેમને આ જ સુધી કોઈ વ્યક્તિ જોવા મળ્યું ન હતું તેઓ આટલા વર્ષો સુધી અહીં તપસ્યા કરતા હતા પણ આજ દિન સુધી કોઈ આ બાજુ મનુષ્ય ફરકેલ નહી. અને આજે આ માણસ જેવી આકૃતિ જોઈને તેમને વિવિધ પ્રસ્નો એ ઘેરી લીધા. તેમને કાઈ ખરાબ થવાની ભીતિ થવા લાગી. કોઈ માણસ ખરાબ વિચારે દુઃખી થઈ અને જીવન ની સમસ્યા ઓ થી હારી અને આ બાજુ કંઈક ખરાબ વિચારો લઈ આવ્યું હોય તેવું તેમને લાગ્યું.

કોણ જાણે શું થયું કે તેણે એ વ્યક્તિ પાસે જઈ પહોંચવા ઝડપ થી તે દિશા મા કદમ ઉપાડ્યા.તેઓ બની શકે એટલી ઉતાવળ સાથે તે માણસ પાસે પોહ્ચવા જોર લગાવ્યું. તેઓનાં રસ્તા માં પથ્થર હતા પણ તેની પણ અવગણના કરી તેઓ ખુબ ઝડપ થી ચાલવા લાગ્યા. અને કમનસીબે પેલો વ્યક્તિ ખોટું પગલું નાં ભરી નાંખે એ વિચાર જ તેમના કદમ ની ગતિને વધારી રહ્યો હતો.

થોડી વાર મા જ સાધુ પેલી માનવઆકૃતિ

પાસે આવી પહોંચ્યો. અને ત્યાં તેણે શું જોયું?તેને ખુબ જ દયનિય અને કરુણા ઉપજાવી નાંખે તેવું દ્રશ્ય જોયું. આ દ્રશ્ય જોઈ તેનો અંતરઆત્મા ખુબ જ દુઃખી થયો. તેનું મન નિશબ્દ બની ગયું.તેને જોયેલું દ્રશ્ય આ પ્રમાણે હતું

ચિથરેહાલ એક સ્ત્રી નદી કિનારે બેસી, મૃત્યુ પામેલા પોતાના વહાલસોયા દીકરા ને ગંગા જળ ના પ્રવાહ મા પધરાવી રહી હતી! પહેલા નાં સમય માં માન્યતા હતી કે ગંગા મા શરીર નું વિસર્જન કરવાથી આત્મા ને મોક્ષ પ્રાપ્ત થાય છે. ગંગા નદી ને હિન્દૂ ધર્મ માં માતા તરીકે સંબોદવામા આવે છે તેનો મહિમા ભારત ભર માં ખુબ જ છે. ગંગા નાં પાણી ને પવિત્ર માનવામાં આવે છે. આથી મહિલા પોતાના વ્હાલસોયા બાળક ને ગંગા મા પધરાવી રહી હતી.

વહાલસોયા બાળક ને જલપ્રવાહ મા મુકતા મુકતા એ સ્ત્રીએ બાળક ના શરીર પરનું વસ્ત્ર કાઢી લીધું અને બાળક ને નગ્ન અવસ્થા માં જ ગંગામૈયા ના જલપ્રવાહ માં વહેતુ મૂકી દીધું.સ્ત્રી એ બાળક નાં શરીર પરથી કપડું પણ કાઢી લીધું આ દ્રશ્ય જોઈને સાધુ ને ખુબ લાગી આવ્યું. આટલી કરુણ પરિસ્થિતિ. આટલી દયનિય સ્થિતિ કે એક માતા પોતાના વ્હાલસોયા બાળક ની પાછળ એક કપડાં નું નાનું એવું ઠીંગડુ પણ વહાવી નાં શકે. ખુબ જ દરિદ્રતા.

આ જોઈ સાધુ નું હૃદય છેક તળિયે થી હચમચી ગયું, તેના મનની સર્વ ચેતના ને જાણે મૃતપ્રાય બનાવી દીધી. કેવું દુઃખદ!જીવન ની કેવી વિડંબના! હાડમરી

સાધુ ના મનમાં પછી પ્રસ્નો ની ઝડી વરસી ગઈ. મારાં દેશમાં પુત્ર ને જન્મ આપનારી માતાએ પોતાના મૃત પુત્ર ઉપર ઓઢાડેલું વસ્ત્ર પણ ઉતારી લેવું પડે એવી ભીષણ ગરીબી વર્તાઈ રહી છે? શું કપડાં માટે પણ માણસ ને આટલુ વેઢવું પડે? માણસ ની સ્થિતિ શું હશે? મારા દેશ માં નારીઓની આવી સ્થિતિ? પોતાના વ્હાલસોયા માટે નાનું કપડું પણ જો સાથે નાં પધરાવી શકતી હોય તો ઘર કેવી રીતે ચલાવતી હશે?માનવજીવન ની આનાથી કરુણ સ્થિતિ શું હોઈ શકે? આવે સમયે આવી નારીઓના આંસુ લુછવાના બદલે એ ગરીબ સમાજ થી પલાયન થઈને હિમાલય ના એકાંત ખૂણે બેસી રહેવું એ કેટલું વ્યાજબી છે? આત્મસાધના ના નામે આવા હજારો દિનદુઃખીયાં ની ઉપેક્ષા કરવી એ કયો ધર્મ, કયો ન્યાય, કઈ સાધના છે? ના! ના ! ઈશ્વર અહીં એકાંત મા, જનસામાજ થી દૂર નથી વસતો, એ તો વસે છે પ્રત્યેક દરિદ્રજન ના પ્રત્યેક આંસુ માં અને વેદના ના પ્રત્યેક નિશ્વાશ માં ! એવા દુઃખી ઓની સેવા એ જ પ્રભુસેવા છે.

સાચી પ્રભસેવા ગરીબો ની સેવા કરવામાં જ છે. જો કોઈ ગરીબ લાચાર ની સેવા કરવામાં આવે તો ભગવાન આપમેણે જ ખુશ થાય છે કારણ કે ભગવાન જીવ માત્ર માં રહેલો છે તે સર્વત્ર છે. ગરીબ નું દુઃખ જોઈ ને જો મને દુઃખ નાં થાય તો હું સાધુ શા કામનો!સાચો ધર્મ ગરીબ ની સેવા કરવામાં જ છે. સંસાર થી દૂર રહી ને પૂજા પાઠ માં નહિ તેવું મનોમન તેમને વિચાર્યું. અને આ જગ્યા નો ત્યાગ કરી અને ફરીથી સંસાર માં જવાનુ અને દિન દુખીયા ની સેવા કરવાનું વિચાર્યું.

બીજા જ દિવસે જ તે સાધુ એ હિમાલય નો એકાંતવાસ છોડી અને જનસમાજ માં પગ મુક્યો અને દરિદ્રનારાયણ ની સેવાનો મહાયજ્ઞ આરંભી દીધો.

એ સંન્યાસી હતા સ્વામી દયાનંદ સરસ્વતી.તેઓએ આજીવન આ હવન ચાલુ રાખ્યો અને લોકો ની સેવા કરતા રહ્યા. જયાર સુધી જીવ્યા ત્યાં સુધી સાચી પ્રભુ ની સેવા તેમને દરિદ્રતા માં જ દેખાઈ, તેમને અલગ અલગ ઘણા આશ્રમ ની રચના કરી જે આ વિચાર સાથે જ સ્થાપવામા આવ્યા હતા.

gurugujarat

Search this blog

Join WhatsApp

💐 ખરો સાધુ

Post a Comment

અમૃત નો ઓડકાર -પુસ્તક સમીક્ષા

કવિ દલપતરામ | KAVI DALPATRAM

શેભર ગોગા મહારાજ મંદિર નો ભવ્ય ઇતિહાસ

અંગદ નો પગ - પુસ્તક સમીક્ષા

Famous show Tarak maheta Ka ulta chashma's cast in Future Funny image (AI Generated)