માતા ની વ્યથા
🙏કાળજુ કઠણ કરીને વાંચવું 🙏
*માતાની વ્યથા*🙏🏻
એક દંપતી દિવાળી ની ખરીદી કરવા જઇ રહ્યું હતું પતિ એ કહ્યું જલ્દી કર મારી પાસે ટાઈમ નથી એટલું કહીને બેડરૂમ માથી બહાર નીકળી ગયો ત્યારે બહાર બેઠેલી તેની મા ઉપર તેની નજર ગઈ..!
કઈ વિચાર કરીને પાછો રૂમમાં આવ્યો અને તેની પત્ની ને કીધુ કે શાલું તે માને પૂછ્યું તેમને કઈ દિવાળી ઉપર લેવું હોય તો..!શાલીની કહે નથી પૂછ્યું અને *આ ઉંમરમાં એમને લેવાનું પણ શું હોય બે ટાઈમ ખાવાનું અને બે જોડી કપડા મળે એટલે બહુ થઈ ગયું*....!
એ વાત નથી શાલું મા પહેલી વાર દિવાળી ઉપર આપણા ઘરે આવી છે નહી તો દરેક વખતે ગામમાં જ નાના ભાઈ પાસે હોય છે..!અરે એટલો બધો પ્રેમ "મા" ઉપર ઉભરાઈ છે તો ખુદ જઇને પૂછી લો ને ...? આટલું કહી ને શાલીની ખમ્ભે બેગ લગાવીને બહાર નીકળી ગઈ...!
સુરજ માની પાસે જઈને કહ્યું કે મા અમેં દિવાળીની ખરીદી કરવા જઈએ છીએ તારે કઈ મંગાવવું છે...?
મા કહે મારે કંઈ નથી જોઈતું બેટા....!વિચારી લો 'મા' અગર કઈ લેવું હોય તો કહી દેજો..!સૂરજેે બહુ જોર દઈને કીધું એટલે મા કહે ઉભો રહે બેટા હું લખી ને આપૂ છું તમે ખરીદીમાં ભૂલી નો જાવ એટલે , એટલું કહીને માં અંદર ગઈ થોડી વાર પછી આવી લિસ્ટ સૂરજ ને આપી દીધુ..!
સૂરજ ગાડી માં બેસતા બેસતા કહ્યું જોયું શાલું માને પણ કઈ લેવું હતું પણ કહેતી નહોતી મેં જોર દીધું પછી લિસ્ટ બનાવીને આપ્યું માણસ ને રોટી કપડાં સિવાય બીજી કોઈ ચીજ ની પણ જરૂર હોય છે...!
ઠીક છે શાલીની કહે પહેલા હું મારી દરેક વસ્તુ ખરીદી લઉં પછી તમારી મા ની લિસ્ટ જોયે રાખજો...!
બધી ખરીદી કરી લીધા પછી શાલીની કહે હું AC ચાલું કરીને ગાડી માં બેઠી છું તમે તમારી "મા" ની લિસ્ટ ની ખરીદી કરીને આવજો...!
અરે શાલીની ઘડીક રહે મારે પણ ઉતાવળ છે , " મા" ના લિસ્ટ ની ખરીદી કરીને સાથે જ જઈએ...!સૂરજે ખીચા માથી ચિઠી કાઢી જોઈનેજ શાલીની કહે બાપ રે આટલું લાંબુ લિસ્ટ...!
શાલીની કહે ખબર નહિ શુ શું મંગાવ્યું હશે જરૂર એમના ગામ માં રહે તે નાના દીકરા ના પરિવાર માટે ઘણો બધો સામાન મંગાવ્યો હશે શાલીની ગુસ્સામાં ને ગુસ્સામાં સૂરજની સામે જોયું...!
પણ આ શું સૂરજ ની આંખમાં આંસુ હતા અને આખું શરીર ધ્રુજી રહ્યું હતું લિસ્ટ ની ચિઠી વાળો હાથ પણ ધ્રુજી રહ્યો હતો...!શાલીની બહુ જ ગભરાઈ ગઈ શું મંગાવ્યું છે તમારી માએ કહીને ચિઠી હાથમાંથી ઝૂંટવી લીધી..!હેરાન હતી શાલીની કે આટલી મોટી ચિઠી માં થોડાજ શબ્દો લખ્યા હતા ...!
*ચિઠી માં લખ્યું હતું*.........
*બેટા મને દીવાળી પર તો શું ,પણ કોઈ પણ અવસર પર કંઈ નથી જોઈતું પરંતુ તું જીદ કરે છે* *એટલે તારા શહેર ની કોઈ દુકાને થી અગર થોડો ટાઈમ મારા માટે મળતો હોય તો લેતો આવજે* , *હું તો હવે એક આથમતી સાંજ છું બેટા, ક્યારેક મને એકલા એકલા આ અંધકારમય જીવનથી ડર લાગે છે પલ પલ હું મોતની નજીક જતી જાઉં છું હું જાણું છું બેટા મોત ને બદલી શકાતું નથી કે પાછું ઠેલાતું નથી , મોત એ એક પરમ સત્ય છે પણ બેટા આ એકલાપણું મને ડરાવે છે, મને ગભરામણ થાય છે* *થોડો સમય મારી પાસે બેસ , બેટા થોડા સમય માટે પણ મારા બુઢાપાનું એકલાપણું દૂર થઈ જશે* ..!
કેટલા વર્ષ થયાં બેટા મેં તને સ્પર્શ પણ નથી કર્યો એક વાર આવ બેટા મારી ગોદ માં માથું રાખીને સુઈ જા હું તારા માથામાં મમતા ભર્યો હાથ ફેરવું શું ખબર બેટા હું આવતી દિવાળી સુધી રહું કે નો રહું...!ચિઠી ની છેલ્લી લીટી વાંચતા વાંચતા શાલીની પણ રડવા લાગી...!"મા" આવી હોય છે...!
મિત્રો આપણા ઘરમાં રહેતા વિશાળ હૃદય વાળા માણસો જેને આપણે ઘરડાની શ્રેણીમાં રાખીએ છીએ જે આપણા જીવનનું કલ્પતરું છે ,આપણું માર્ગદર્શન છે એટલે યથા યોગ્ય એમની સેવા કરો, માન સન્માન આપો અને હંમેશા યાદ રાખો આપણો પણ બુઢાપો નજીક જ છે એની તૈયારી આજથી જ કરી દો *આપણા કરેલા સારા ખરાબ કામ ગમે ત્યારે આપણી પાસે જ પાછા આવે છે* ...!
Post a Comment